Θανάσης Βέγγος (1927-2011): Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ

Μουσική: Μιχάλης Κουμπιός, Ερμηνεία: Goin’ Through, Σαββέρια Μαργιολά, Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης

-Πες μου να καταλάβω,τι είσαι εσύ;

Θανάσης Βέγγος: Τίμιος κύριε, τίμιος. Ο τελευταίος,ίσως, αλλά τίμιος. Τίμιος. Τίμιος. Ο τελευταίος, ίσως, αλλά τίμιος

-Γυρίζω τις σελίδες της ζωής και σταματώ σε μια φωτογραφία/ με κοιτάει τον κοιτώ με βλέμμα κουρασμένο σαν το θαμπό γυαλί/ο άνθρωπος εκείνος που έτρεχε πολύ/ Γυρίζω τις σελίδες και ξεβάφει το χαρτί στα μάτια μου/ σημάδια από παλιά γιορτή/ κι αν κρύψω ένα δάκρυ το ξέρω θα το δει/ ο άνθρωπος εκείνος που έμεινε παιδί.

-Ο άνθρωπος εκείνος ο δικός μου/ που έτρεχε το τίποτα να πιάσει/ στον κόσμο που είναι ακόμα ο παιδικός μου/ τον μόνο φίλο μου τον λέγανε Θανάση.

-Μεγάλωσε ο Βέγγος μεγαλώσαμε κι εμείς/ που τρέχαμε παρέα στην αρχή της διαδρομής /με φόντο αναμνήσεις περνάει η ζωή /και ότι μας θαμπώνει στο τέλος θα καεί/ στο τέλος θα καεί.

-Ο άνθρωπος εκείνος ο δικός μου/ που έτρεχε το τίποτα να πιάσει/ στον κόσμο που είναι ακόμα ο παιδικός μου/ τον μόνο φίλο μου τον λέγανε Θανάση.

-Ο άνθρωπος εκείνος ο δικός μου/ που έτρεχε το τίποτα να πιάσει.

-Ο άνθρωπος εκείνος ο δικός μου που έτρεχε το τίποτα να πιάσει στον κόσμο που είναι ακόμα ο παιδικός μου τον μόνο φίλο μου τον λέγανε Θανάση

-Μώρε πά’ να φύγουμε /πού θα βγάλεις τώρα εσύ το φίδι απ’την τρύπα;

Θανάσης Βέγγος: Κάποιος πρέπει να το βγάλει, κύριε Φώτη,/ κάποιος πρέπει να το βγάλει/ γιατί διαφορετικά θα βγει το φίδι μόνο του/ και θα μας φάει όλους.

ΠΗΓΕΣ: 1) Ποιείν - Επιθεώρηση Ποιητικής Τέχνης
              2) podomatic