Πόσες φορές, αλήθεια, σκεφτήκατε να ανοίξετε το στόμα σας και να εκφραστείτε ελεύθερα, να πείτε αυτό που πραγματικά νιώθετε ή σκέφτεστε... Μετά όμως... σιωπή. Το στόμα κλειστό, ή αν πει κάτι, αυτό είναι καλά ζυγιασμένο, μην πειραχτεί κάποιος ή μια κατάσταση, ένα κατεστημένο.
Κατά τα άλλα είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας, στην οικογένειά μας, στην εργασία μας, κλπ. κλπ. Έχουμε ήδη ξεχάσει την αδυναμία μας να προβάλουμε με θάρρος και παρρησία τη γνώμη μας, την άποψή μας, απλά αφήσαμε τα πράγματα άλλοι να τα διαχειριστούν, άλλοι να τα αποφασίσουν, που είχαν τη δύναμη του λέγειν και να υποστηρίζουν με επιχειρήματα, σωστά κατά την άποψή τους, την ορθότητα αυτών που λέγουν, των αποφάσεων και των ενεργειών τους.
Οι δικαιολογίες μας πολλές: Είναι ο προϊστάμενός μου, έχω συμφέρον να μη μιλήσω - γιατί μπορεί να με πάρει από κακό μάτι ή ακόμα και να με βλάψει - υποσχέθηκα να είμαι το καλό παιδί και δεν πρόκειται να δώσω ευκαιρία να σχηματίσουν ή να σκεφτούν για μένα άλλη εικόνα, απλά βαριέμαι να ασχολούμαι με δύσκολα πράγματα ή με πράγματα που παίρνουν περισσότερο από δεκαπέντε λεπτά δυνατής σκέψης και νοητικής προσπάθειας, κι ένα σωρό άλλες.
Ποιοι, αλήθεια, πληρώνουν στο τέλος αυτή την αποστασιοποίησή μας από το διάλογο, την παράθεση της σκέψης και της γνώμης μας, την πιθανή φραστική αντιπαράθεσή μας με τους συνομιλητές μας; Στο τέλος της ημέρας εμείς οι ίδιοι, γιατί αφήσαμε τους άλλους να σκέφτονται, να αποφασίζουν, να διατάζουν, να εκτελούν, να κάνουν ό,τι θέλουν, χωρίς να έχουν καν την έγνοια ότι έστω και κάποιος θα έρθει να τους ζητήσει έτσι απλά το λόγο, να τους ελέγξει, να έρθει σε αντιπαράθεση μαζί τους, να τους αμφισβητήσει, να προτείνει άλλες επιλογές...
Αν έχετε λόγο, λοιπόν, και άποψη, παρουσιάστε άφοβα, με δύναμη και δικαιολογία τις γνώμες, επιθυμίες, ακόμη και τα όνειρά σας... Ποιος ξέρει... Ίσως ο συνομιλητής σας να έχει περισσότερη ανάγκη απ’ ό,τι εσείς γνωρίζετε ή νομίζετε... Ίσως να περιμένει κι από σας μια κατευθυντήρια γραμμή, μια άλλη άποψη, έναν προβληματισμό, για να μπορέσει κι ο ίδιος να ξεκαθαρίσει καλύτερα τα πράγματα... Γι αυτό τολμήστε...
Πάμπος Μιχαήλ
Υ.Γ. Αφιερωμένο σε όλους που σκέφτονται πολύ, γνωρίζουν, έχουν άποψη, αλλά όλα τα κρατούν για τον εαυτό τους και μόνο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου