Ο επαίτης ήρωας, Νικηταράς

21/05/2011

Νικήτας Νικηταράς

ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ*

Ο Νικήτας Νικηταράς, ήρωας από τους λίγους της Επανάστασης του 1821, πέθανε «στην ψάθα», ως γνωστόν, ζητώντας ελεημοσύνη στα σοκάκια του Πειραιά. Η αρμόδια Αρχή, η οποία χορηγούσε τα «πόστα» στους επαίτες, είχε ορίσει για τον ήρωα - επαίτη μια θέση και του επέτρεπε να επαιτεί κάθε Παρασκευή. Ήταν δε τόση η φτώχια του σχεδόν τυφλού, πλέον, στρατηγού -η πατρίδα δεν του είχε χορηγήσει σύνταξη-, ώστε δεν είχε χρήματα ούτε για ν' αγοράσει ψωμί για την άρρωστη γυναίκα του.

Η περιπέτεια του μεγάλου ήρωα έφθασε στ' αφτιά πρέσβη Μεγάλης Δύναμης, ο οποίος ενημέρωσε σχετικά την κυβέρνησή του. Έτσι, κάποια στιγμή, απεσταλμένος της πρεσβείας βρέθηκε στο πόστο όπου επαιτούσε ο οπλαρχηγός. Μόλις ο Νικηταράς αντιλήφθηκε τον ξένο, μάζεψε αμέσως το απλωμένο χέρι του. «Τι κάνετε, στρατηγέ μου;», ρώτησε ο απεσταλμένος. «Απολαμβάνω ελεύθερη πατρίδα», απάντησε περήφανα ο ήρωας. «Μα, εδώ την απολαμβάνετε, καθισμένος στο δρόμο;» επέμεινε ο ξένος, που είχε εντολή «να μάθει τι γίνεται». «Η πατρίδα μού έχει χορηγήσει σύνταξη για να ζω καλά, αλλά έρχομαι εδώ για να παίρνω μια ιδέα πώς περνάει ο κόσμος», αντέτεινε ο περήφανος Νικηταράς.

Είδε κι απόειδε ο ξένος και γύρισε να φύγει, χαιρετώντας ευγενικά. Φεύγοντας, όμως, άφησε να του πέσει ένα πουγκί με χρυσές λίρες, ώστε να μην προσβάλει τον πένητα στρατηγό. Ο Νικηταράς άκουσε τον ήχο, έπιασε το πουγκί, το ψηλάφησε και φώναξε στον ξένο: «Σου έπεσε το πουγκί σου. Πάρε το, να μην το βρει κανείς και το χάσεις».

Απ' αυτήν την ιστορία ας πάρουμε γόνιμα εναύσματα.

* Σωτήρα Αμμοχώστου
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΣΗΜΕΡΙΝΗ"