Η διάσωση των τραπεζών και η ηθική του νεοφιλελευθερισμού

Η διάσωση των τραπεζών και η ηθική του νεοφιλελευθερισμού

Μιχάλης Α. Πόλης ΒΓΓ ΑΚΙΔΑ Όταν τα golden boys της τράπεζας αποφάσιζαν να επενδύσουν στα ελληνικά ομόλογα, είχαν σκοπό να κερδοσκοπήσουν με τα υψηλά επιτόκια που οι αγορές επέβαλαν πάνω σε μια σχεδόν χρεοκοπημένη χώρα. Αν η επένδυση πήγαινε καλά θα ανακοίνωναν ψηλά μερίσματα για τους μετόχους τους και θα αύξαναν τις εξαψήφιες ετήσιες αποδοχές τους σε επταψήφια ίσως νούμερα. Κάποιοι από αυτούς ήδη έβγαζαν σε ένα χρόνο όσο βγάζει ένας μέσος εργαζόμενος σε δύο ζωές. Σε καμιά περίπτωση δεν θα μοίραζαν τα κέρδη τους στο λαό...Είπαμε...τα κέρδη είναι για τους τολμηρούς, τους κυνηγούς της ευκαιρίας, τους ήρωες της αγοράς που αψηφούν τον κίνδυνο και αρπάζουν τον ταύρο από τα κέρατα για ψηλό κέρδος. Όμως η επένδυση δεν απέδωσε. Δεν μπόρεσαν να βγάλουν κέρδη από τα ομόλογα της χρεοκοπημένης αδελφής χώρας. Τα ομόλογα κουρεύτηκαν και η εξ’ αρχής παρακινδυνευμένη εξόρμηση για κερδοσκοπία απέτυχε. Αντί να στηθούν δικαστήρια να δικάσουν αυτούς που εξαφάνισαν το χρήμα των μικρό-καταθετών και των μετόχων, η κυβέρνηση υποχρεώθηκε  να ακολουθήσει την πεπατημένη. Φόρτωσε τις ζημίες στο λαό και έσωσε την τράπεζα από την χρεοκοπία. Κοινωνικοποίηση των ζημιών και  ιδιωτικοποίηση του κέρδους.  Στη φράση αυτή συμπυκνώνεται η ηθική του καπιταλισμού. Όταν οι ελάχιστοι μεγιστάνες του χρήματος κερδοσκοπούν με επιτυχία, τότε τα υπερκέρδη είναι αδιαμφισβήτητα δικά τους. Όταν ο τζόγος (συγνώμη η επένδυση ) δεν τους βγαίνει, κανένα πρόβλημα. Φορτώνουν τις ζημιές τους στο κράτος, δηλαδή στο λαό. Όταν η κυβέρνηση ορθά όρισε τον κατώτατο μισθό στα € 924 το μήνα, οι εργοδότες διαμαρτυρήθηκαν με δριμύτητα. Τι έγκλημα αλήθεια, τι σπατάλη, τι χλιδή να παίρνει ένα φτωχαδάκι  € 924 το μήνα! Όταν ένα μέσο golden boy τράπεζας κερδίζει € 924 την ημέρα θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό και καμιά διαμαρτυρία δεν ακούγεται. Όταν ένας μέσος κρατικός υπάλληλος κερδίζει μεικτά € 3000 το μήνα αποτελεί για τους εκπροσώπους του κεφαλαίου καρκίνωμα που πρέπει να θεραπευτεί με πετσόκομμα του μισθού για να εξυγιανθεί η οικονομία. Τι έγκλημα αλήθεια να μπορεί ένα μικρομεσαίος οικογενειάρχης να σπουδάζει με χίλιες δυο στερήσεις τα παιδιά του! Τι αυθάδεια προς το ευαγγέλιο των αγορών να πηγαίνει ο μισθωτός μια εβδομάδα διακοπές το χρόνο! Τι ιεροσυλία για την «έλευθερη» οικονομία να καταφέρνει με τους κόπους μιας ζωής να αποκτά ο υπάλληλος ένα μέτριο ιδιόκτητο σπίτι! Τι ατασθαλία να βγαίνει ο δημόσιος υπάλληλος στη σύνταξη στα 63 και να ζει μερικά ήσυχα χρόνια πριν να κλείσει για πάντα τα μάτια του! Τα δικαιώματα των εργαζομένων συνιστούν  έγκλημα καθοσιώσεως για το νεοφιλελευθερισμό και πασχίζει μεθοδικά και με μανία να τα καταργήσει! Όταν ένας οικογενειάρχης χάσει τη δουλειά του και δεν μπορεί να πληρώσει τη δόση του στην τράπεζα τότε η ενυπόθηκη περιουσία του κατάσχεται. Όταν η τράπεζα χρεοκοπήσει όχι μόνο δεν κατάσχονται τα περιουσιακά της στοιχεία,  αλλά ο λαός πληρώνει τις ξένες ζημιές από το υστέρημα του. Θαυμάστε δικαιοσύνη! Πληρώνουν οι χρεώστες τα χρέη τους στην τράπεζα και ταυτόχρονα πληρώνουν ως φορολογούμενοι και τις ζημιές της τράπεζας. Αν όμως η τράπεζα ήταν ένας μισθοσυντήρητος πολίτης που έχανε τη δουλειά του κανένας δεν θα του πλήρωνε τη δόση για να κρατήσει το σπίτι του. Που είναι η ισονομία και η ίση μεταχείριση; Όταν  μια ολόκληρη χώρα όπως η Ελλάδα, φυτοζωεί στην ανεργία και την υποαπασχόληση για να παίρνουν οι τοκογλύφοι το λαβείν τους, αυτό αποτελεί το ηθικό και το πρέπον, την ορθή λειτουργία της οικονομίας της αγοράς που αυτορυθμίζεται και απεχθάνεται την κρατική παρέμβαση. Καλούν την Ελλάδα να πουλήσει τη δημόσια περιουσία σε ιδιώτες για ένα κομμάτι ψωμί.  Όταν οι ελάχιστοι θα κερδίσουν πακτωλούς χρήματος από την κρατική περιουσία που θα πάρουν για ψίχουλα όλοι θα μιλούν για λιγότερο κράτος, μειώσεις στη φορολογία των κερδών τους, συμπίεση του εργατικού κόστους για αύξηση της ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Όταν χάνουν όμως είναι άλλου παπά ευαγγέλιο! Όταν τα goldenboys τα κάνουν θάλασσα και η τράπεζα έχει ζημιές τότε ξεχνούν την αυτό-ρύθμιση της αγοράς και την απέχθεια τους στην παρέμβαση του κράτους στην οικονομία. Τώρα δεν φωνάζουν πια εναντίον της κρατικοποίησης της τράπεζας, εφόσον αυτή είναι χρεοκοπημένη και τις ζημιές θα πρέπει να τις πληρώσουν οι πληβείοι. Με περισσή αυθάδεια ζητούν από τους φτωχούς να πληρώσουν τα σπασμένα. Ζητούν από τον χαμηλόμισθο και τον χαμηλό-συνταξιούχο να στερηθεί τα απαραίτητα για να είναι πάντα αυτοί στο πολυτελές απυρόβλητο τους. Όταν η πλουτοκρατία κερδίζει τα κέρδη δικά της, όταν χάνει φορτώνει τις ζημιές στη φτωχολογιά. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πάντα οι πλούσιοι κερδίζουν και πάντα οι φτωχοί χάνουν. Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος! Και το κράτος πάντα στο ρόλο του νεροκουβαλητή της ανώτερης τάξης. Ανεξάρτητα αν η κυβέρνηση είναι αριστερή ή δεξιά είναι υποχρεωμένη από τη διεθνή πρακτική να σώσει τις τράπεζες, φορτώνοντας τις ζημιές στους φορολογούμενους. Οι συνταξιούχοι, οι μισθωτοί, οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες που ζουν με επιδόματα και οι πολύτεκνοι θα πουν το ψωμί ψωμάκι μόλις μας παγιδέψει στα γρανάζια του ο μηχανισμός στήριξης, πάντα για να σωθεί η τράπεζα!. Όσο για τα καημένα τα  goldenboys θα περιορίσουν τις αμοιβές τους σε μικρότερα, πλην όμως πάλι εξαψήφια νούμερα. Δεν θα βγάζουν σε ένα χρόνο όσο βγάζει ένας μέσος εργαζόμενος σε δύο ζωές, αλλά θα βγάζουν σε ένα χρόνο όσα θα κερδίζει ο εργαζόμενος σε μια μόνο ζωή. Νόμιμα λεφτά, εγγυημένα από το κράτος. Αν ένα κλεφτρόνι κλέψει μερικά χαρτονομίσματα από ένα περίπτερο  θα τον φυλακίσουν και καλά θα του κάνουν. Αν όμως κάποιος αδίστακτος νόμιμος κλέφτης οικειοποιηθεί εκατομμύρια, παίζοντας με τις τιμές των μετοχών στο χρηματιστήριο, αποτελεί αξιοσέβαστο επιχειρηματία. Αν επιστρέψει το 1% των ανόμων κερδών του υπό μορφή εισφορών σε οργανώσεις που κάνουν ανθρωπιστικό έργο αποτελεί για την υποκριτική μας κοινωνία αναγνωρισμένο φιλάνθρωπο! Θαυμάστε  την ηθική του καπιταλισμού και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα για το ήθος της  κοινωνίας που ζούμε και το ζοφερό μέλλον που περιμένει εμάς και τα παιδιά μας. ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΑΚΙΔΑ"