Οι τάξεις τρόμος

ΕΝΟΣ ΚΑΤΑΪΔΡΩΜΕΝΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ, 22/04/2019 (τελευταία ενημέρωση 15:07)

Σε όλα ανεξαιρέτως τα κυπριακά σχολεία υπάρχουν οι λεγόμενες «τάξεις τρόμος». Για να κάνουν μάθημα εκεί μέσα οι δάσκαλοι ή οι καθηγητές πρέπει να έχουν μαγικές δυνάμεις, και αφού κανένας δεν είναι Ιησούς Χριστός ούτε Βελζεβούλ, το μάθημα πολύ απλά είναι αδύνατο να γίνει. Αν σας πουν πως υπάρχει σχολείο στην κυπριακή επικράτεια χωρίς τέτοιες τάξεις να ξέρετε πως αυτός που σας το λέει είναι χυδαίος ψεύτης. Η τρομερή λοιπόν τάξη δημιουργείται συνήθως τυχαία.

Τρεις μαθητές κατάπελλοι μπορούν να διαλύσουν τους 25. Διότι ο καθένας έχει από δύο φίλους ή θαυμαστές -δυνάμει κατάπελλους- και έτσι πανεύκολα εκκολάπτονται από το πουθενά εννέα. Το φαινόμενο εντοπίζεται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Μαθητές που παουρίζουν ξαφνικά απ’ το πουθενά, που σφυρούν, που χτυπούν τα χέρια τους στο θρανίο την ώρα που η καημένη η φιλόλογος διαβάζει τον Σεφέρη, που τη βρίζουν αν τους κάνει παρατήρηση, που τη δέρνουν αν τους ξανακάμει, μαθητές που χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο στη μέση των Μαθηματικών, που φτύνουν, που χασκογελούν, που σχίζουν βιβλία, που βάλουν μάσκουλα μέσα στην τάξη, μαθητές που κοιμούνται κανονικότατα την ώρα της Ιστορίας, που σπάζουν τα θρανία, που γράφουν στους τοίχους, που κλάνουν, που τραβούν τα μαλλιά του μπροστινού τους, που ανάβουν τσιγάρο στην τάξη δήθεν κρυφά και βάλε, μπορεί κανείς να γράφει για ώρες.

Αυτοί οι μαθητές δεν αφήνουν κανέναν να κάνει μάθημα. Ούτε τους συμμαθητές τους να παρακολουθήσουν. Και κανένας δεν μπορεί να τους κάνει τ-ί-π-ο-τ-α. Η ύπαρξη τούτων των κολασμένων τάξεων είναι γνωστή σε όλους. Στους καθηγητές που το λένε συνέχεια στους βοηθούς διευθυντές, στους διευθυντές που τους το λένε οι βοηθοί, στους επιθεωρητές που τους το λένε οι διευθυντές (περίπου αυτό, αφού πολλοί διευθυντές το χώννουν γιατί φοβούνται τη δυσφήμιση), και τέλος στο υπουργείο όπου… κάπως τα μεταφέρουν οι επιθεωρητές. Επίσης είναι γνωστό στους γονείς της τάξης, στον σύνδεσμο, στο χωριό και στον ιερέα της περιοχής. Στις τάξεις αυτές «διδάσκουν» συνήθως οι… «προβληματικοί» καθηγητές/καθηγήτριες.

Δεν θα δεις βοηθό να διδάσκει σε τάξη τρόμο αφού αυτοί είναι μιλημένοι (δηλαδή ενημερωμένοι) από πριν και φροντίζουν να σπρώξουν στην κόλαση κανέναν παράξενο καθηγητή ανυποψίαστο ή καμιά πρωτοδιόριστη δασκάλα που φτερουγίζει η ψυχή της γεμάτη ελπίδα και όνειρα για τα αθώα παιδάκια. Μέχρι βέβαια που πολύ γρήγορα τα αθώα αυτά παιδάκια θα δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Ένα πρόσωπο παντελώς χαμένο και άγριο, σε ένα σύστημα εκπαιδευτικό που δεν έχει να προσφέρει καμία απολύτως λύση, εκτός από κάποιες -δικαιολογημένες- αποβολές όταν φτάνει στο αμήν. Στο δημοτικό όπου δεν υπάρχει καμία ποινή οι δάσκαλοι κλαίνε και θρηνούν κάθε πρωί που θα μπουν σε αυτό το καζάνι. Κάποιοι δε που πήγαν να το παίξουν Ράμπο και έφτασαν στο σημείο να θέλουν να δώσουν ξύλο στους κατάπελλους, σύντομα λούθηκαν τα κλάματα από την κατάντια τους και θυμήθηκαν και θυμούνται ακόμα την τελευταία μέρα του μήνα που θα πληρωθούν να πάνε σπίτι τους να πληρώσουν τα δάνειά τους και να ψωνίσουν για τα παιδιά τους.

Αυτές τις τάξεις τις είπαν οι ειδικοί «τάξεις μεικτής ικανότητας» και από τότε που το είπαν ξεκίνησε η ιστορία. Το σύστημα είναι μπλοκαρισμένο. Το ίδιο και τα ανισόρροπα αυτά παιδιά που κανένας, μα κανένας, δεν έχει βρει τη λύση να τα εκπαιδεύσει. Μια δασκάλα που είδε τον οχτάχρονο Γιώργο να πηδά με μανία πάνω στο καπό του αυτοκινήτου της γιαγιάς του και να βρίζει κάτι κοριτσάκια την ώρα που σχόλαγαν, βγήκε έξω από το σχολείο να του κάνει μια παρατήρηση να σταματήσει. Η γιαγιά την πλησίασε και της έκανε παρατήρηση – γιατί να του πεις τι να κάμει, εμείς έτσι θέλουμε να τον μεγαλώνουμε, ελεύθερο! Η δασκάλα σιώπησε και κοίταξε ακόμα μια φορά το κενό. Και για να τελειώνουμε, πολλοί εκπαιδευτικοί που διδάσκουν σε τέτοιες τάξεις κρίθηκαν από τους ειδικούς «μη επαρκείς» επειδή δεν βρίσκουν τις λύσεις να τα καταφέρουν.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΗΣ"