Η θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης του Gardner
Η θεωρία του Howard Gardner (1*) περί πολλαπλής νοημοσύνης υποστηρίζει ότι υπάρχουν 9 αυτόνομες νοημοσύνες, οι οποίες είναι έμφυτες στον καθένα από εμάς (1. Γλωσσική, 2. Λογικό-Μαθηματική, 3. Μουσική, 4. Σωματική-Κιναισθητική, 5. Αντίληψη Χώρου, 6. Διαπροσωπική, 7.Ενδοπροσωπική, 8. Φυσιογνωστική, 9. Υπαρξιακή). Όλοι μας έχουμε καλλιεργήσιμα δυνατά σημεία σε μερικούς τομείς και αδυναμίες σε άλλους. Ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός ερευνητών πιστεύει ότι υπάρχει μία πληθώρα νοημοσυνών και επισημαίνει ότι το ανθρώπινο μυαλό μπορεί να γίνει καλύτερα αντιληπτό όταν λάβουμε υπόψη τις διάφορες πτυχές του και τις ξεχωριστές νοημοσύνες του.
Η θεωρία του έχει βοηθήσει εκπαιδευτικούς, τόσο της Προδημοτικής όσο και της Δημοτικής Εκπαίδευσης, έτσι ώστε να εντοπίζουν με ένα πιο αποτελεσματικό τρόπο τις δυνατότητες και τις αδυναμίες των παιδιών. Δεν μπορούμε να χειριζόμαστε όλους τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο, καθώς πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την νοημοσύνη μέσα στα πλαίσια περιβάλλον/χαρακτήρας/χρόνος. Επομένως, με την αναγνώριση και κατανόηση των 9 νοημοσυνών, μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα το κάθε παιδί. Εφαρμόζοντας τις κατάλληλες μεθόδους διδασκαλίας και συνθήκες εκμάθησης, μπορούμε να συγχωνεύσουμε τις νοημοσύνες ώστε να τις επιστρατεύσουμε για εποικοδομητικούς σκοπούς. Πόσες φορές έχουμε συναντήσει στις τάξεις απαθή παιδιά, τα οποία δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες μας, τα οποία εμείς κρίναμε ως απρόθυμα να προσπαθήσουν αρκετά; μήπως αυτά τα απρόθυμα παιδιά χρειάζονται άλλους τρόπους εκμάθησης;
Ο δρ. Gardner αντιδρά στη θέση της κλασσικής ψυχομετρικής θεωρίας, της νοημοσύνης του ενός και μοναδικού δείκτη ευφυΐας, και υποστηρίζει ότι όλα τα άτομα κατέχουν τουλάχιστον εφτά νοημοσύνες. Δίνει με αυτό τον τρόπο το ελπιδοφόρο μήνυμα ότι υπάρχουν παιδιά, τα οποία μπορεί να μην αποδίδουν επαρκώς σε δραστηριότητες που βασίζονται ως επί το πλείστον σε γλωσσολογικές και λογικο-μαθηματικές ικανότητες, αλλά μπορεί να διαπρέπουν σε άλλες, όπως η μουσική, κιναισθητική και αντίληψη χώρου. Γι’ αυτά τα παιδιά, είναι πολύ σημαντικό να δημιουργηθούν ευκαιρίες οι οποίες να επιτρέπουν στις δυνατές τους πτυχές να αξιοποιούνται παραγωγικά. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη διαμόρφωση του κατάλληλου περιβάλλοντος έτσι ώστε συγκεκριμένες νοημοσύνες να εξωτερικεύονται και να εξελίσσονται.
Η αξιολόγηση της νοημοσύνης με παραδοσιακές μεθόδους (I.Q TESTS) ή με σύντομες συνεντεύξεις παιδιών, που διαρκούν μόνο μερικά λεπτά, πολύ απλά, δεν είναι σε θέση να δώσουν μία αντιπροσωπευτική εικόνα των ικανοτήτων της νοημοσύνης ενός ατόμου, σε τομείς όπως η σωματική έκφραση και η μουσική ικανότητα. Ως εκπαιδευτικοί, έχουμε πολλές φορές διαπιστώσει ότι όταν προάγουμε τη μάθηση μέσα από συγκεκριμένες ικανότητες, τα παιδιά δείχνουν ενθουσιασμό, αυτοπεποίθηση και ομαδικό πνεύμα.
Πολλές εξέχουσες προσωπικότητες, όπως ο Albert Einstein, Leonardo Da Vinci, Pablo Picasso, Thomas Edison, Alexander Graham Bell, οι οποίοι υστερούσαν σε μία ή και περισσότερες νοημοσύνες ( π.χ. Γλωσσική, Λογικό-Μαθηματική), ξεχώρισαν για την τεράστια προσφορά τους προς την ανθρωπότητα σε τομείς όπως η Επιστήμη, Καλές Τέχνες, η Πολιτική, και η Διοίκηση Επιχειρήσεων. Οι πετυχημένες πορείες τους, μας δείχνουν ότι μπορούν να συμβούν τα θαύματα όταν βοηθήσουμε τα παιδιά να αξιοποιήσουν τους δυνατούς τομείς ικανοτήτων τους και τους υποδείξουμε πώς να επικοινωνούν και να εμπλέκονται δημιουργικά, εποικοδομητικά και δεοντολογικά στην κοινωνία που τους περιβάλλει.
*Εκπαιδευτικός Αγγλικής Γλώσσας, Ιδιοκτήτρια και Διευθύντρια του ΦροντιστηρίουEnglish Study Centre. Μαρίας Ρούσου Μιχαηλίδη 9, Αγία Φύλα 3117, Τηλ: 25331263,E-mail: krini@askanis.com
1* Αυτή τη θεωρία θα έπρεπε να γνώριζαν όλοι, γονείς, εκπαιδευτικοί, και όσοι ασχολούνται με παιδιά, για να μπορούν να ξεχωρίσουν τις ειδικές ικανότητες του κάθε παιδιού ξεχωριστά, έτσι ώστε να μπορέσουν να το βοηθήσουν να πετύχει εκεί που μπορεί και εκεί που έχει ταλέντο.
Η θεωρία του έχει βοηθήσει εκπαιδευτικούς, τόσο της Προδημοτικής όσο και της Δημοτικής Εκπαίδευσης, έτσι ώστε να εντοπίζουν με ένα πιο αποτελεσματικό τρόπο τις δυνατότητες και τις αδυναμίες των παιδιών. Δεν μπορούμε να χειριζόμαστε όλους τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο, καθώς πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την νοημοσύνη μέσα στα πλαίσια περιβάλλον/χαρακτήρας/χρόνος. Επομένως, με την αναγνώριση και κατανόηση των 9 νοημοσυνών, μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα το κάθε παιδί. Εφαρμόζοντας τις κατάλληλες μεθόδους διδασκαλίας και συνθήκες εκμάθησης, μπορούμε να συγχωνεύσουμε τις νοημοσύνες ώστε να τις επιστρατεύσουμε για εποικοδομητικούς σκοπούς. Πόσες φορές έχουμε συναντήσει στις τάξεις απαθή παιδιά, τα οποία δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες μας, τα οποία εμείς κρίναμε ως απρόθυμα να προσπαθήσουν αρκετά; μήπως αυτά τα απρόθυμα παιδιά χρειάζονται άλλους τρόπους εκμάθησης;
Ο δρ. Gardner αντιδρά στη θέση της κλασσικής ψυχομετρικής θεωρίας, της νοημοσύνης του ενός και μοναδικού δείκτη ευφυΐας, και υποστηρίζει ότι όλα τα άτομα κατέχουν τουλάχιστον εφτά νοημοσύνες. Δίνει με αυτό τον τρόπο το ελπιδοφόρο μήνυμα ότι υπάρχουν παιδιά, τα οποία μπορεί να μην αποδίδουν επαρκώς σε δραστηριότητες που βασίζονται ως επί το πλείστον σε γλωσσολογικές και λογικο-μαθηματικές ικανότητες, αλλά μπορεί να διαπρέπουν σε άλλες, όπως η μουσική, κιναισθητική και αντίληψη χώρου. Γι’ αυτά τα παιδιά, είναι πολύ σημαντικό να δημιουργηθούν ευκαιρίες οι οποίες να επιτρέπουν στις δυνατές τους πτυχές να αξιοποιούνται παραγωγικά. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη διαμόρφωση του κατάλληλου περιβάλλοντος έτσι ώστε συγκεκριμένες νοημοσύνες να εξωτερικεύονται και να εξελίσσονται.
Η αξιολόγηση της νοημοσύνης με παραδοσιακές μεθόδους (I.Q TESTS) ή με σύντομες συνεντεύξεις παιδιών, που διαρκούν μόνο μερικά λεπτά, πολύ απλά, δεν είναι σε θέση να δώσουν μία αντιπροσωπευτική εικόνα των ικανοτήτων της νοημοσύνης ενός ατόμου, σε τομείς όπως η σωματική έκφραση και η μουσική ικανότητα. Ως εκπαιδευτικοί, έχουμε πολλές φορές διαπιστώσει ότι όταν προάγουμε τη μάθηση μέσα από συγκεκριμένες ικανότητες, τα παιδιά δείχνουν ενθουσιασμό, αυτοπεποίθηση και ομαδικό πνεύμα.
Πολλές εξέχουσες προσωπικότητες, όπως ο Albert Einstein, Leonardo Da Vinci, Pablo Picasso, Thomas Edison, Alexander Graham Bell, οι οποίοι υστερούσαν σε μία ή και περισσότερες νοημοσύνες ( π.χ. Γλωσσική, Λογικό-Μαθηματική), ξεχώρισαν για την τεράστια προσφορά τους προς την ανθρωπότητα σε τομείς όπως η Επιστήμη, Καλές Τέχνες, η Πολιτική, και η Διοίκηση Επιχειρήσεων. Οι πετυχημένες πορείες τους, μας δείχνουν ότι μπορούν να συμβούν τα θαύματα όταν βοηθήσουμε τα παιδιά να αξιοποιήσουν τους δυνατούς τομείς ικανοτήτων τους και τους υποδείξουμε πώς να επικοινωνούν και να εμπλέκονται δημιουργικά, εποικοδομητικά και δεοντολογικά στην κοινωνία που τους περιβάλλει.
*Εκπαιδευτικός Αγγλικής Γλώσσας, Ιδιοκτήτρια και Διευθύντρια του ΦροντιστηρίουEnglish Study Centre. Μαρίας Ρούσου Μιχαηλίδη 9, Αγία Φύλα 3117, Τηλ: 25331263,E-mail: krini@askanis.com
1* Αυτή τη θεωρία θα έπρεπε να γνώριζαν όλοι, γονείς, εκπαιδευτικοί, και όσοι ασχολούνται με παιδιά, για να μπορούν να ξεχωρίσουν τις ειδικές ικανότητες του κάθε παιδιού ξεχωριστά, έτσι ώστε να μπορέσουν να το βοηθήσουν να πετύχει εκεί που μπορεί και εκεί που έχει ταλέντο.
Αντιγραφή από "Padeia-News.com"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου