Μοριοδότηση στρατευσίμων και ίση μεταχείριση υποψηφίων για προαγωγή

Του Μιχάλη Α. Πόλη

Εκπαιδευτικού  

Οποιοδήποτε σύστημα αξιολόγησης πρέπει να διασφαλίζει ότι ο συναγωνισμός των υποψηφίων για προαγωγή γίνεται με ίσους όρους. Αν δεν ισχύει η πιο πάνω προϋπόθεση τότε το σύστημα είναι διαβλητό και αντίθετο στο άρθρο 28 του Συντάγματος που διασφαλίζει την ίση μεταχείριση των πολιτών από τη διοίκηση και τους νόμους.

Οι υποψήφιοι για προαγωγή αξιολογούνται στους ακόλουθους τρεις τομείς:

 Την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα

Υπάρχει άραγε ανταγωνισμός των υποψηφίων με ίσους όρους στον κάθε τομέα;

Όσο αφορά τους δύο πρώτους τομείς υπάρχει όντως ίση μεταχείριση, αφού κάθε υποψήφιος μπορεί να ανταγωνιστεί ισότιμα με τους άλλους για να αναδείξει την επαγγελματική του αξία παίρνοντας ψηλή βαθμολογία ή αποκτώντας τυπικά προσόντα για σκοπούς προαγωγής.

Στον τομέα της αρχαιότητας όμως, υπήρχε μέχρι πρότινος άνιση μεταχείριση των στρατεύσιμων εκπαιδευτικών σε σχέση με εκείνους που δεν στρατεύτηκαν. Αυτό γιατί όσοι υπηρέτησαν θητεία διορίζονταν σε μεγαλύτερη ηλικία και κατά συνέπεια πιστώνονταν με λιγότερες μονάδες αρχαιότητας σε σχέση με εκπαιδευτικούς της ίδιας ηλικίας που δεν έκαναν θητεία.

Ο στρατεύσιμος υποψήφιος, ακόμα και αν είχε τις ίδιες βαθμολογίες και προσόντα με μια κοπέλα, (ή ένα άντρα που απαλλάγηκε νόμιμα από το στρατό ) δεν μπορούσε να τους ανταγωνιστεί ισότιμα γιατί του έλειπαν οι δύο μονάδες υπηρεσιακής αρχαιότητας. Η αδικία ήταν προφανής αφού η άμισθη υπηρεσία προς το κοινωνικό σύνολο, όχι μόνο δεν είχε αντίκρισμα, αλλά  οδηγούσε σε ισόβια υστέρηση υπηρεσιακής αρχαιότητας και πιθανή απώλεια προαγωγής.

Την αδικία αυτή αποκατέστησε ο Ν. 24(Ι)/2011 ο οποίος  διασφαλίζει ότι υπάρχει ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών και στον τομέα της αρχαιότητας. Η μοριοδότηση των στρατευσίμων εκπαιδευτικών γίνεται μόνο μια φορά. Έτσι αν κάποιος γίνει β. διευθυντής με τις μονάδες του στρατού, δεν μοριοδοτείται ξανά όταν είναι υποψήφιος διευθυντής. Η ρύθμιση είναι δίκαιη γιατί απλώς φέρνει τον υποψήφιο στη θέση που θα ήταν αν δεν ήταν στρατεύσιμος. Του επιτρέπει δηλαδή να ανταγωνιστεί με ίσους όρους τις συνήλικες του κοπέλες, αλλά και τους άντρες ίδιας ηλικίας που απαλλάγηκαν νόμιμα από τη θητεία.

Αναφορικά με τις συναδέλφους που υποστηρίζουν ότι η πίστωση των στρατευσίμων με μονάδες είναι άδικη επειδή ανατρέπει τη σειρά του καταλόγου, τις καλώ να σκεφτούν σε ποια θέση του καταλόγου θα ήταν σήμερα αν τις υποχρέωναν να διοριστούν με δύο χρόνια καθυστέρηση. Θα έχαναν όχι μόνο δύο μονάδες αρχαιότητας, αλλά και την τελευταία και ψηλότερη βαθμολογία τους. Το τελευταίο δεν είναι ασήμαντο, αφού όλοι μπορούν να καταλάβουν τη διαφορά του υποψηφίου β. διευθυντή με δύο 38 σε σχέση με αυτόν που έχει μόνο ένα. Ο πρώτος βρίσκεται στην κορυφή και ο δεύτερος στον πάτο του καταλόγου.

Το βαθύτερο πρόβλημα με τις συναδέλφους που αντιδρούν είναι ότι ποτέ δεν συνειδητοποίησαν το μέγεθος της αδικίας που είχαν υποστεί οι συνάδελφοι τους που υπηρέτησαν στον στρατό. Και γιατί να το κάνουν άλλωστε; Τι τους ενδιέφερε αν κάποιοι άλλοι τιμωρούνταν με ισόβιες μειώσεις μισθών, συντάξεων, προαγωγών και λοιπών ωφελημάτων ύψους εκατό χιλιάδων ευρώ; Ίσα –ίσα που αυτή η αδικία τις βόλευε. Έκτισαν, ασυνείδητα ή συνειδητά αδιάφορο, την καριέρα τους πάνω στην άδικη απαξίωση των στρατευσίμων. Έκαναν ένα αγώνα δρόμου με προκλητικά άνισους όρους, αφού αυτές είχαν ήδη προβάδισμα δύο χρόνων πριν καν επιτραπεί στους άλλους να αρχίσουν να τρέχουν.  Τώρα, που μετά από δεκαετίες η αδικία θα διορθωθεί, αντιδρούν ...

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΑΚΙΔΑ"